XLVI Szkolenie-Konferencja Hodowców Ryb Łososiowatych. Materiały szkoleniowe

Abstract

W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie losami związków chemicznych w środowisku wodnym. Istnieje wiele doniesień o obecności w środowisku wodnym związków chemicznych, takich jak pestycydy, hormony steroidowe czy antybiotyki, natomiast niewiele wiadomo na temat syntetycznych barwników organicznych jako zanieczyszczeń wód. Barwniki te są wszechobecne w wielu obszarach zastosowań, od tekstyliów, skór, przez przemysł kosmetyczny i spożywczy po medycynę i weterynarię. Ich duża produkcja i szerokie zastosowanie powodują, że syntetyczne barwniki organiczne przenikają do środowiska wodnego bezpośrednio lub pośrednio przez oczyszczalnie ścieków, gdzie są niedostatecznie oczyszczane. Innym źródłem barwników w środowisku wodnym może być akwakultura. Aby zapobiegać i zwalczać infekcje pasożytnicze, grzybicze lub bakteryjne u ryb, stosowane były kiedyś barwniki, takie jak zieleń malachitowa, zieleń brylantowa, fiolet krystaliczny lub błękit metylenowy. Chociaż w większości krajów barwniki te nie są zarejestrowane do stosowania u zwierząt, z których pozyskuje się żywność, ich pozostałości wykrywane są w produktach akwakultury, takich jak ryby i skorupiaki. Wyniki wielu raportów wskazują, że nielegalne stosowanie barwników jako substancji farmakologicznie czynnych w hodowli ryb jest nadal problemem ogólnoświatowym. Do tej pory, poza akwakulturą, barwniki znajdowano w różnych próbkach środowiskowych, takich jak woda, osady denne, osady zawieszone i ryby wolno żyjące. Z tego powodu barwniki są uważane za mikrozanieczyszczenia ekosystemów wodnych.