Wirusy przenoszone przez nasienie bydła

Abstract

Inseminacja jest jedną z najczęściej stosowanych metod biotechnologicznych w rozrodzie bydła. Umożliwia lepsze wykorzystanie potencjału genetycznego buhaja i przyczynia się do szybkiego uzyskania postępu hodowlanego nie tylko w hodowli elitarnej, ale i w pogłowiu masowym. Daje także możliwość wykorzystania nasienia uznanych buhajów zagranicznych do krycia krów ras rodzimych. Zasięg i znaczenie inseminacji istotnie wzrosły od czasu wprowadzenia do rutynowej praktyki przechowywanie nasienia w słomkach, w ciekłym azocie (-196 st. Celsjusza). W temperaturze tej nasienie buhajów może być przechowywane latami i nie wpływa to negatywnie na jego jakość. Stosując tę technologię, w ciągu roku od jednego buhaja można otrzymać nawet kilkadziesiąt tysięcy dawek inseminacyjnych nasienia. Jednak nasienie buhajów może zawierać szereg różnych patogenów wirusowych. Z tego względu, zarówno przy używaniu buhaja do krycia naturalnego jak i przy pozyskiwaniu nasienia do inseminacji, należy mieć pewność, że nie są one zakażone tymi patogenami.