Występowanie Salmonella w środowisku

Abstract

Salmonella is one of the most common causes of foodborne diseases. As for the intestinal bacterium, it perfectly finds itself in various environments outside the host's organism. Salmonella infections in humans are mainly transmitted through food of animal and plant origin and pose a serious problem for the community in terms of health and economy. Salmonella is the etiological factor of diseases in farm and free-living animals, which are also the most common source of environmental contamination. Reptiles and amphibians represent an important and often underestimated reservoir of these bacteria. The pathogen in the feed and food processing environment can survive for years despite unfavorable conditions, mainly due to the ability for biofilm formation. Salmonella can colonize plants epiphytically and endophytically. After getting through external tissues can be transferred through the internal transport system to various organs, including fruit and seeds. The colonization depends on the bacteria serovar and the species of the plant being infected. The survival and the ability to proliferation of Salmonella in the soil depend on many interacting factors, such as soil type, humidity, pH, temperature, and indigenous flora. Enriching the soil with natural fertilizers enhances the occurrence and significantly reduces the rate of decline of the pathogen. Also in the aquatic environment Salmonella can survive for months from directly contamination of human or animal faeces, or indirectly – with insufficiently treated sewage sludge or runoff from agricultural land. The main determinants of Salmonella survival are temperature, sunlight and the presence of accompanying microflora. Contaminated water used in processing can also be an indirect cause of transmission of intestinal pathogens to food.

Pałeczki z rodzaju Salmonella są jedną z najczęstszych przyczyn zatruć pokarmowych. Mimo iż należą do bakterii jelitowych, doskonale odnajdują się w różnych środowiskach poza organizmem żywiciela. Zakażenia Salmonella wśród ludzi przenoszone są głównie przez żywność, zarówno pochodzenia zwierzęcego, jak i roślinnego. Często stanowią poważny problem dla społeczeństwa pod względem zdrowotnym oraz gospodarczym. Bakterie te są czynnikiem etiologicznym chorób zwierząt hodowlanych oraz wolno żyjących, będących również najczęstszym źródłem zanieczyszczającym środowisko. Istotnym i często bagatelizowanym rezerwuarem tych bakterii są również gady oraz płazy. Patogen w środowisku produkcji pasz i żywności, mimo niekorzystnych warunków, może przetrwać przez lata, głównie dzięki zdolności do tworzenia biofilmu. Salmonella jest w stanie kolonizować rośliny epifitycznie oraz endofitycznie. Po przedostaniu się przez tkanki zewnętrzne może zostać przeniesiona wewnętrznym systemem transportowym do różnych organów, w tym do owoców i nasion. Zdolność do kolonizacji zależna jest od serowaru Salmonella oraz gatunku atakowanej rośliny. Przeżywalność oraz namnażanie pałeczek w glebie zależy od wielu, wzajemnie oddziałujących czynników takich jak: typ gleby, wilgotność, pH, temperatura czy flora autochtoniczna. Użyźnianie gleby nawozami naturalnymi znacznie zwiększa częstość występowania i przeżywalność patogenu. Również w środowisku wodnym Salmonella jest w stanie przetrwać kilka miesięcy od bezpośredniego zanieczyszczenia odchodami ludzi i zwierząt lub pośrednio – z niewystarczająco oczyszczonymi osadami ściekowymi czy spływami z gruntów rolnych. Głównymi czynnikami warunkującymi przeżycie Salmonella są temperatura, światło słoneczne oraz obecność mikroflory towarzyszącej. Zanieczyszczona woda wykorzystywana w procesach przetwórstwa może być również pośrednią przyczyną transmisji patogenów jelitowych na żywność.